Κάθε χρόνο, στις 2 Απριλίου, γιορτάζει το παιδικό βιβλίο. Η επιλογή της ημέρας δεν είναι τυχαία. Είναι η μέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805). Σκοπός αυτής της γιορτής είναι να διαδοθεί η αξία του βιβλίου και γενικότερα της παιδικής λογοτεχνίας . Για το σκοπό αυτό, κάθε χρόνο ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα του ΙΒΒΥ, ετοιμάζει μια αφίσα με ένα μήνυμα που διανέμεται σε όλο τον κόσμο.
Τη φετινή αφίσα την δημιούργησε το τμήμα του Καναδά. Το μήνυμα έγραψε ο συγγραφέας Richard Van Camp.
Η αφίσα φιλοτεχνήθηκε από την εικονογράφο και συγγραφέα Julie Flett.
Τη μετάφραση του μηνύματος στα ελληνικά έκανε η συγγραφέας και επίτιμη πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου.
Το μήνυμα του Van Camp είναι το εξής:
«Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα. Το διάβασμα είναι ελευθερία. Το διάβασμα είναι ανάσα. Το διάβασμα σ’ αφήνει να βλέπεις τον κόσμο με τρόπο διαφορετικό και σε καλεί σε κόσμους που δε θα θέλεις ποτέ να τους αποχωριστείς. Το διάβασμα επιτρέπει στο πνεύμα σου να ονειρεύεται. Λένε ότι τα βιβλία είναι φίλοι για όλη μας τη ζωή και συμφωνώ. Το ιδανικό δικό σου σύμπαν πλαταίνει όταν διαβάζεις. Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα, βρες, λοιπόν, τα βιβλία που μιλούν στο πνεύμα σου, στην καρδιά σου, στο μυαλό σου. Τα βιβλία είναι γιατρικά. Θεραπεύουν. Καθησυχάζουν. Εμπνέουν. Διδάσκουν. Ας ευγνωμονούμε τους παραμυθάδες, τους αναγνώστες και τους ακροατές. Ας ευγνωμονούμε τα βιβλία. Είναι φάρμακα για έναν καλύτερο, φωτεινότερο κόσμο. Ευχαριστώ πολύ.»
Κι ένα τελευταίο σχόλιο από εμένα. Το βιβλίο πρέπει να γίνει τρόπος ζωής. Να μεγαλώνουμε με αυτό και να μαθαίνουμε μέσα από αυτό. Πολλοί αναρωτιούνται πόσο εύκολο είναι να γίνει κάτι τέτοιο και ιδιαίτερα στις μέρες μας που κυριαρχούν τα ηλεκτρονικά μέσα. Νομίζω ότι αυτό εξαρτάται πολύ τόσο από τους γονείς όσο και από τους δασκάλους. Μπορούμε να τους δείξουμε την ομορφιά του βιβλίου διαβάζοντας, αρχικά, εμείς οι ίδιοι, κι έπειτα στα παιδιά μας. Είμαι αισιόδοξη, γιατί σε πολλά σχολεία υπάρχει βιβλιοθήκη, τα παιδιά επισκέπτονται βιβλιοθήκες, πραγματοποιούνται πολλές εκδηλώσεις με θέμα το βιβλίο, αλλά και πάντα υπάρχουν κι αυτοί οι δάσκαλοι, που μέσα από την δουλειά τους προβάλουν το βιβλίο. Πάντα υπάρχουν κι αυτοί οι γονείς, που κάθε βράδυ διαβάζουν κι ένα παραμύθι. Αξίζει τον κόπο να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας, και σίγουρα το αποτέλεσμα θα φανεί…κι ας υπάρχουν τόσοι πειρασμοί!
Μη σταματάτε να είστε δημιουργικοί!