You are currently viewing Το βιβλίο τής εβδομάδας – “Μέλη και Μελέκ”

Το βιβλίο τής εβδομάδας – “Μέλη και Μελέκ”

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

Τίτλος: Μέλη και Μελέκ
Συγγραφέας: Βάνα Μαυρίδου
Εικονογράφος: Ρένια Μεταλληνού
Κατηγορία: Παραμύθια
Ημερ/νία έκδοσης: 29/09/2021
Εκδότης: διόπτρα
Σελίδες: 80
Προτεινόμενη ηλικία: 8+

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
«Η Μέλη αγαπάει πολύ την κούκλα της, τη Μελέκ. Την έχει φτιάξει η γιαγιά της και δεν την αποχωρίζεται ποτέ.
Ωστόσο, κάποιες φορές, οι συνθήκες ανατρέπουν τα πάντα γύρω μας. Τον Σεπτέμβρη του 1922, η Μέλη θα μάθει να ζει χωρίς τη Μελέκ, μακριά από το σπίτι της και τα αγαπημένα της πρόσωπα. Μέσα στην καρδιά της όμως, -και στη δική της και στης Μελέκ- θα ζει πάντα η αγάπη. Και μια αγάπη αληθινή μπορεί να δώσει ξανά ζωή σε όλα.
Μια ιστορία μνήμης και ανθρωπιάς… 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.»

Αναζητώντας βιβλία για την Μικρασιατική Καταστροφή, έπεσα πάνω στο βιβλίο της Βάνας Μαυρίδου «Μέλη και Μελέκ». Το πήρα χωρις δεύτερη σκέψη, γιατί κατάλαβα ότι ήταν ένα βιβλίο με εξαιρετικό θέμα, αλλά και με μια οπτική που προσεγγίζει και τις δύο πλευρές, κάνοντας ένα μάθημα ιστορίας, χωρίς υπερβολές. Είναι ένα βιβλίο συναισθηματικά φορτισμένο, που ξεκινάει από την ειρηνική συνύπαρξη Τούρκων και Ελλήνων στην Μικρά Ασία, προχωράει στον ξεριζωμό και τέλος στην προσφυγιά των Μικρασιατών στην Ελλάδα, και στην υποδοχή τους σε αυτήν. Αυτό το βιβλίο ξεχωρίζει στο γεγονός ότι παρακολουθούμε την ιστορία και τη ζωή της τουρκικής οικογένειας, μιας οικογένειας όπως της Μέλης, μιας οικογένειας όμοιας με κάθε οικογένεια Έλληνα ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας. Όλοι οι άνθρωποι, λοιπόν, είναι ίσοι ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικότητας και θρησκείας. Είναι ένα βιβλίο που δεν αφήνει περιθώρια μίσους, γιατί το μόνο που κυριαρχεί είναι η αγάπη.
Διαβάζοντάς το με τα παιδιά μου, έδειξαν εξαιρετικό ενδιαφέρον, και περίμεναν να δουν το τέλος. Μιλήσαμε για την καταστροφή, για τα γεγονότα της εποχής, κι την σκληρή αλήθεια του πολέμου. Δεν σας κρύβω ότι βιβλία σχετικά με τον πόλεμο και την ξενιτιά βαραίνουν τα παιδιά. Η μικρότερη, κυρίως, ρωτούσε συνέχεια αν θα συμβεί το ίδιο και σε μας. Αν ο πόλεμος έρθει και σε μας και αναγκαστούμε να φύγουμε. Κι εδώ πάντως, επέλεξα την αλήθεια. Νομίζω ότι τα παιδιά θα πρέπει να μαθαίνουν, όσο γίνεται με ήρεμο τρόπο, το τι σημαίνει πόλεμος, θάνατος και ξενιτιά. Στη ζωή μας δεν είναι όλα ρόδινα. Είναι πράγματα κι αυτά που υπάρχουν στη ζωή, όσο κι αν θέλουμε να γυρίζουμε το κεφάλι μας αλλού. Σαφώς κι ανησυχούν και μπορεί και να φοβηθούν, αλλά γι’ αυτό είμαστε εμείς εδώ. Για να τα προσέχουμε και να τα κάνουμε να αισθάνονται ασφαλή. Η επιλογή,βέβαια, είναι δική σας!
Αν πάντως θελήσετε να τα μιλήσετε για τον πόλεμο και την ξενιτιά, αυτό το βιβλίο είναι μια πολύ καλή επιλογή.