Η νέα περιοδική έκθεση του Μουσείου της Ακρόπολης παρουσιάζει έργα του Michael Rakowitz, ενός Ιρακινο – Αμερικάνου καλλιτέχνη, που προβάλλει αρχαιότητες από τη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Το ξεχωριστό αυτής της έκθεσης είναι ότι τα έργα του είναι επηρεασμένα από τα αρχαία έργα του Μουσείου της Βαγδάτης, κυρίως, που λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ. Στην ουσία είναι μια προσπάθεια επανεμφάνισης των έργων αυτών και μια προσπάθεια του καλλιτέχνη να μιλήσει για την καταστροφή κι εξαφάνιση της πολιτιστικής κληρονομιάς της κάθε χώρας.
Αν επισκεφτείτε την έκθεση με παιδιά αξίζει να αναφερθείτε σε ζητήματα όπως:
- Ποια η σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς
- Τι συμβαίνει με τα έργα Τέχνης σε περίοδο πολέμου
- Ποια μπορεί να είναι η σύνδεση της έκθεσης αυτής με το μουσείο της Ακρόπολης;
- Πώς αισθανόμαστε εμείς για την απώλεια/ κλοπή έργων Τέχνης;
- Ποιο είναι το χρέος μας ως πολίτες απέναντι σε αυτό το θέμα;
Ακόμη, μην ξεχάσετε να σχολιάσετε και τον τίτλο. “Allspice” είναι ένα μπαχάρι που δίνει μια εξαιρετική γεύση στο φαγητό, αν δεν υπάρχουν άλλα μπαχάρια. Αντικαθιστά, δηλαδή, τα άλλα μπαχάρια. Μείνετε λίγο στο ρήμα “αντικαθιστώ” γιατί όλα αυτά που θα δείτε, στην ουσία αντικαθιστούν όλα τα πρωτότυπα, όλα αυτά που είναι σημαντικά για τον πολιτισμό κάθε χώρας. Επίσης, ο καλλιτέχνης δείχνει και την επιρροή του από την Ιρακινή του κουλτούρα, καθώς όλες οι συνταγές της μαμάς του (που ήταν από το Ιράκ) είχαν Allspice! Μια αναφορά και στην αισθητική μνήμη! Και η μυρωδιά και η γεύση, δύσκολα ξεχνιούνται!
“Ένας από τους πιο αναγνωρισμένους, πολιτικοποιημένους σύγχρονους καλλιτέχνες, ο Rakowitz αναφέρεται σε αντικείμενα που αποτελούν την πολιτιστική μνήμη ενός λαού και συνθέτουν το πνεύμα μιας χώρας, τα οποία γίνονται αντικείμενα κλοπής, συναλλαγής, καταστροφής και εξαφάνισης.” πηγή εδώ
Τέλος, ένα άλλο στοιχείο της έκθεσης που την κάνει ιδιαίτερη, είναι και τα υλικά που χρησιμοποιεί. Όλα τα έργα είναι φτιαγμένα από πεπιεσμένο χαρτί, σύγχρονες εφημερίδες της Μέσης Ανατολής και συσκευασίες τροφίμων του Βόρειου Ιράκ. Ακόμα ένας τρόπος για να τονίσει ο καλλιτέχνης την “αντικατάσταση” των έργων και την έλλειψη των πρωτότυπων.
Αν έχετε χρόνο και διάθεση, αξίζει να δείτε και το βιντεάκι, στο οποίο συνομιλεί ένας Αμερικανός στρατιώτης με έναν Ιρακινό (αρχαίο αγαλματάκι ντόπιου στρατιώτη). Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το πώς η κάθε πλευρά αντιμετωπίζει και σέβεται τον πολιτισμό του άλλου.
Τελειώνω με ένα σχόλιο που επέλεξε ο καλλιτέχνης να χρησιμοποιήσει κάτω από ένα έργο του:
“Η καταστροφή δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Οι πόλεμοι πάντα το προκαλούσαν αυτό σε όλη την ιστορία. Ο τρόπος με τον οποίο το παρουσιάζουν στον κόσμο είναι αυτό που είναι σοκαριστικό και νέο”Margareta van Ess
Καλή απόλαυση!