Σε ένα μικρό χωριό, λίγο έξω από την πόλη του Λουξεμβούργου, στο Clervaux, βρίσκεται μια από τις καλύτερες εκθέσεις φωτογραφίας που έχω δει. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η έκθεση αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Το 1955, λίγα χρόνια μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, το μουσείο μοντέρνας τέχνης της Νέας Υόρκης, το ΜοΜΑ, παρουσιάζει μια συλλογή από 503 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, από 273 φωτογράφους από 68 διαφορετικές χώρες. Ο επιμελητής της έκθεσης, ο Edward Steichen, συνέλεξε φωτογραφίες από σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής, με θέμα την ανθρώπινη ζωή. Ο άνθρωπος από τη στιγμή που γεννιέται ως το θάνατό του. Οι καλλιτέχνες αποθανάτισαν τον άνθρωπο τη στιγμή της γέννησής του, τη στιγμή που ερωτεύεται, που αγαπάει, που διασκεδάζει, που δουλεύει, που χαίρεται, που λυπάται και θρηνεί!
Απλές καθημερινές στιγμές, διαχρονικές και πανανθρώπινες. Αυτό, μάλιστα, είναι και το μήνυμα της έκθεσης. Ο άνθρωπος, όπου κι αν βρίσκεται, ό,τι και να κάνει, από όπου και να είναι, τα συναισθήματα και τα βιώματα είναι ίδια!
Για το λόγο αυτό, η έκθεση ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, και στην Ελλάδα ήρθε το 1958. Μια ιδιαίτερη έκθεση, με έντονη συναισθηματική φόρτιση και συγκίνηση.
Τέλος, η έκθεση διέθετε μια τσάντα δραστηριοτήτων για παιδιά, σε δύο γλώσσες, στα αγγλικά και τα γαλλικά. Οι δραστηριότητες ήταν πολύ ενδιαφέρουσες για τα παιδιά: Η μία ήταν να ζωγραφίσουν το πορτραίτο τους, η άλλη να ακούσουν τρία μουσικά κομμάτια και να τα ταυτίσουν με τρεις αντίστοιχες φωτογραφίες και μια άλλη ήταν να συγκρίνουν φωτογραφίες. (9-12 χρ.)
